Ayon kay Wu Qiaoxi | 2025-06-23

Ayon sa pinakahuling ulat ng Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI), ang arsenal nuklear ng China ay lumalawak sa bilis na hindi mapapantayan ng ibang bansa.

Ayon sa ulat na inilabas noong Hunyo 16, tinatayang may hindi bababa sa 600 nuclear warhead na ngayon ang Beijing, isang malaking pagtaas mula sa 500 noong nakaraang taon, na may humigit-kumulang 100 bagong warhead na nadaragdag taun-taon simula 2023.

"Inaasahang magpapatuloy ang paglago ng arsenal nuklear ng China sa susunod na dekada," ayon sa ulat.

Ang posibilidad na iyon ay nagbubunsod ng panibagong pangamba sa Estados Unidos at sa mga kaalyado nito sa rehiyong Indo-Pasipiko.

Sa taglay nitong 600 warhead, pumapangatlo ang China sa pinakamalalaking nuclear stockpile sa buong mundo, kasunod lamang ng Russia na may 5,459 at ng Estados Unidos na may 5,177, ayon sa SIPRI.

Nilampasan na ng China ang United Kingdom at France sa imbentaryo ng sandatang nuklear, at ito na rin ang “may pinakamabilis na lumalagong arsenal nuklear sa buong mundo,” ayon sa SIPRI.

Malinaw ang direksyon ng paglago nito. Tinataya ng SIPRI na maaaring umabot sa 1,500 warhead ang arsenal nuklear ng Tsina pagsapit ng 2035 — antas na, kung maisasakatuparan, ay magdudulot ng malaking pagbabago sa pandaigdigang balanse ng kapangyarihang nuklear.

Pagpapalawak ng puwersang nuklear

Kasabay ng pagpapalawak ang malawakang pagpapahusay sa imprastruktura.

Noong Enero, nakumpleto o malapit nang makumpleto ng Tsina ang humigit‑kumulang 350 silo para sa intercontinental ballistic missiles (ICBM) sa anim na rehiyon -- tatlo sa mga disyerto sa hilaga at tatlo sa mga bulubunduking lugar sa silangan.

Ayon sa ulat ng SIPRI, “depende sa kung paano iistruktura ng Tsina ang puwersa nito, maaari itong magkaroon ng kasing daming ICBM tulad ng sa Russia o Estados Unidos pagsapit ng bagong dekada.”

Gayunman, ang kabuuang bilang ng mga warhead ay nananatiling mas maliit kaysa sa taglay ng Estados Unidos at Russia.

Kasama sa modernisasyon ng Tsina ang paglalagay ng mga misil na may maraming independently targetable reentry vehicles (MIRVs), partikular sa DF-5 at DF-41 ICBM. Bahagi rin nito ang pagpapalawak ng nuclear triad sa pamamagitan ng mga ballistic missile na inilulunsad mula sa submarino at ng susunod na henerasyong bomber na may kakayahang maglunsad ng sandatang nuklear.

Iniugnay ni Hans Kristensen, associate senior fellow sa SIPRI at direktor ng nuclear information project ng Federation of American Scientists, ang pagpapalawak sa iba’t ibang salik, kabilang ang panawagan ni Pangulong Xi Jinping na “dapat maging isang world-class na kapangyarihang militar ang Tsina pagsapit ng kalagitnaan ng siglo.”

"Maaaring napagpasyahan ng Beijing na hindi na sapat ang dati nitong minimum deterrent posture, lalo na sa harap ng patuloy na pagpapalakas ng missile defense systems ng Estados Unidos," ayon kay Kristensen, batay sa ulat ng South China Morning Post noong Hunyo 16.

Sa kabila ng mabilis na pagpapalawak, kinuwestiyon ni Kristensen ang kredibilidad ng paggamit ng Tsina ng mga estratehikong ICBM sa mga panrehiyong salungatan. Aniya, “ang pagbabanta ng pag-atake gamit ang pangunahing puwersang ICBM laban sa mismong teritoryo ng Estados Unidos dahil sa isang isyung panrehiyon gaya ng Taiwan ay malamang na hindi kapani-paniwala.”

"Magiging mitsa ito ng matinding ganting-salakay na nuklear ng Estados Unidos laban sa Tsina."

“Sumusunod ang Tsina sa patakaran ng ‘no first use’ ng sandatang nuklear sa anumang oras at pagkakataon, at nangakong hindi gagamit o magbabanta ng paggamit nito laban sa mga bansang walang armas nuklear at sa mga rehiyong walang presensiya ng sandatang nuklear,” ayon kay Guo Jiakun, tagapagsalita ng Chinese Foreign Ministry, sa ulat ng Newsweek noong Hunyo 16.

Lumalaking pangamba

Gayunpaman, ang lumalaking kakayahan ng China ay nagpapalala ng mga pangamba sa rehiyon.

Ayon sa ulat ng Indian Express, iniulat ng SIPRI na habang nananatiling pangunahing pokus ng nuclear deterrence ng India ang Pakistan, unti-unti na rin nitong “pinagtutuunan ang pagbuo ng mga armas na may mas mahabang hanay na kayang tumama sa mga target sa buong Tsina.”

Ipinapahiwatig ng pagbabagong ito na umaangkop ang New Delhi sa mga estratehikong implikasyon ng pag-usbong ng lakas nuklear ng Beijing, na maaaring magpasimula ng mas malawak na karera ng armas sa Asya.

Sinabi ni Richard Marles, Pangalawang Punong Ministro ng Australia, sa kanyang pagbisita sa Indonesia noong unang bahagi ng Hunyo na ang mabilis na paglawak ng arsenal nuklear ng Tsina ay nagdudulot ng “pangamba sa seguridad” sa Australia.

Ang pagpapalawak ng kakayahang nuklear ng Tsina ay hindi lamang para sa pagkakapantay sa puwersang militar, ayon sa mga analyst.

Isinulat nina Kyle Balzer at Dan Blumenthal sa Foreign Policy noong Nobyembre na ang tunay na layunin ng pagpapalawak ng puwersang nuklear ng Tsina ay pahinain ang kredibilidad ng mga garantiyang pangseguridad ng Estados Unidos, na sa gayo’y pinipilit ang mga kaalyado nito tulad ng Japan, South Korea, at Pilipinas na muling pag-isipan ang kanilang pagkakahanay sa Washington.

Dagdag nina Balzer at Blumenthal, “layunin ng nuklear na heopolitika ng Tsina na pahinain ang umiiral na hadlang sa karagatan laban dito.”

Ayon sa pagsusuri, nakikita ng mga tagaplanong militar ng Tsina ang modernisadong sandatang nuklear bilang isang “trump card” na maaaring hadlangan ang interbensyong panlabas sa mga usaping panrehiyon.

Ang pagtanggi ng Tsina na makibahagi sa mga pag-uusap ukol sa kontrol ng armas nuklear ay lalo pang nagpapalubha sa sitwasyon, na maaaring magdulot ng mas malalim na stratehikong kawalan ng tiwala at mas mabilis na kompetisyon sa armas sa rehiyon.

Tinanggihan ng Beijing ang mga panukala ng Estados Unidos hinggil sa transparency at limitasyon ng armas nuklear, na tinawag nitong “hindi makatarungan at hindi makatotohanan.”