Ayon kay Chen Meihua | 2025-09-04

Habang ang Chinese People's Liberation Army (PLA) ay naging mas moderno bilang isang makapangyarihang pandaigdigang puwersa, pinalawak ng malaki ang pakikilahok nito sa mga pandaigdigang pakikipag-ugnayan sa militar bilang suporta sa mga layunin ng patakarang panlabas ng Beijing.

Ang diplomasyang militar ay naging mahalagang kasangkapan ng Chinese statecraft, na nagsisilbi sa parehong estratehiko at operasyonal na layunin: paghubog ng pandaigdigang kapaligiran pabor sa Beijing, paglalatag ng pundasyon para sa hinaharap na pag-access sa ibang bansa, at pagpapadali ng pangangalap ng intelihensiya at pagkatutong operasyonal mula sa mga dayuhang militar, ayon sa isang ulat na inilabas ng Institute for National Strategic Studies (INSS) sa Washington.

"Ang pakikipag-ugnayan ng PLA sa mga dayuhang militar, kabilang ang mahahalagang kaalyado at katuwang ng US, ay nagiging lalong mahalagang larangan ng estratehikong tunggalian sa pagitan ng US at China sa pandaigdigan at panrehiyong antas," ayon sa pag-aaral na pinamagatang "China's Military Diplomacy."

Nalathala noong huling bahagi ng Hunyo, sinuri ng ulat ang diplomasiyang militar ng PLA mula 2002 hanggang 2024, batay sa mga bagong inilathalang materyal na analitikal at sa database ng US National Defense University. Nakatuon ang pag-aaral sa tatlong pangunahing larangan: mga pagbisita ng matataas na opisyal, pagdaong ng mga barkong pandigma, at mga magkasanib na pagsasanay.

Pokus sa Southeast Asia

" Ang Southeast Asia ay umusbong bilang larangan ng tunggalian ng kumpetisyong US-China sa diplomasyang militar," ayon sa ulat, kung saan ang Asia ang pangunahing rehiyonal na pokus ng China, na sinundan ng Europe. Malayo ang agwat ng Africa sa ikatlong puwesto.

“Ang diplomasiyang militar ng China ay hindi lamang nagpapakita ng imahe ng rehiyonal na kooperasyon sa mga bansa sa Southeast Asia, kundi nagsisilbi rin itong kasangkapan sa pangangalap ng intelihensiya at sa pagpapalaganap ng sariling pananaw sa soberanya nito,” ayon kay Ian Chong, isang political scientist mula sa National University of Singapore, sa panayam ng Focus.

Binibigyang-diin ng estratehiya ng China ang “pagtatakda ng mga hangganang pangkaisipan,” lalo na sa mga isyu gaya ng South China Sea at Taiwan, ayon sa kanya. Isinasakatuparan ang taktikang ito sa pakikilahok ng China sa mga multilateral na forum pangseguridad, kung saan malinaw nitong ipinapahayag ang mga posisyon nito. Pinagsasama sa pamamaraang ito ang estratehikong komunikasyon, kontrol sa naratibo, at kung minsan, mga banayad na elemento ng pananakot.

Sa loob ng Asia, ang South Asia ang ikalawang prayoridad ng China sa diplomasya-militar (kasunod ng Southeast Asia). Itinuturing ng China ang Pakistan bilang mahalagang katuwang dahil sa pagdepende nito sa suportang pangseguridad mula sa China laban sa India, at sa malawak na karanasan ng militar nito sa mga aktuwal na labanan.

Bukod sa pagbibigay ng mga armas sa Pakistan, pinalalakas din ng China ang kooperasyon nito sa Russia sa pamamagitan ng magkasanib na mga pagsasanay at palitan ng kaalaman.

Pinalalakas ng tatlong panig na ugnayang ito ang kahandaan ng China sa labanan at nagsisilbing panimbang sa United States, na posibleng ilihis ang atensyon ng US at NATO mula sa East Asia sa gitna ng mga patuloy na tunggalian tulad ng India-Pakistan at Russia-Ukraine.

Multilateral na pakikipag-ugnayan

Ang mga pagbisita ng matataas na opisyal ay nananatiling pinakapangkaraniwang anyo ng diplomasiyang militar ng PLA, ayon sa INSS. Mula noong 2009, mas marami ang mga delegasyong bumisita sa China kaysa sa ipinadala nito sa ibang bansa, na nagpapakita ng lumalawak na pagtanggap sa pakikipag-ugnayan ayon sa mga kondisyon ng China.

Sa mga nakaraang taon, pinagtibay ng China ang istilo ng US na "2+2" na pagpupulong, kung saan kabilang ang mga opisyal ng depensa at mga diplomat, kasama ang mga katuwang tulad ng South Korea, Indonesia, at Malaysia. Layunin ng mga pag-uusap na ito na mapabuti ang koordinasyon sa pagitan ng mga patakaran sa seguridad at diplomasya.

Lumawak ang multilateral na presensya ng China.

Bagaman dati’y nangangamba sa hamon ng pagkontrol sa naratibo sa mga multilateral na forum, ang PLA ngayon ay regular nang dumadalo at nagsisilbing host pa sa mga ganitong pagtitipon, kabilang na ang mga nasa ilalim ng Shanghai Cooperation Organization (SCO), ASEAN, at Shangri-La Dialogue.

Itong mga forum ay nagbibigay-daan sa China na palakasin ang estratehikong mensahe nito, gawing lehitimo ang papel nito sa mga estrukturang pangseguridad sa rehiyon, at hubugin ang mga talakayan ayon sa sariling pananaw.

Mga insentibo ng paglahok sa forum

Patuloy ang paglago ng pakikilahok ng PLA sa mga multilateral na forum pangmilitar, ayon sa ulat.

Tinukoy ng INSS ang tatlong dahilan kung bakit lumalahok ang PLA sa ganitong mga forum: upang "lutasin ang mga suliranin sa koordinasyon sa pagitan ng mga pamahalaan at ... impluwensiyahan ang kooperasyong pangseguridad sa mga lugar na may interes ang Beijing," bigyan-daan ang "estratehikong mensahe ng China," at "isulong ang mga bilateral na layunin ng China sa gilid ng mga pagpupulong."

Gayunpaman, nananatiling limitado ang praktikal na epekto ng diplomasya-militar ng China, lalo na sa antas ng taktikal at operasyonal, ayon sa INSS.

Para sa United States, ang mahalaga ay hindi ang tuluyang pagputol ng lahat ng ugnayan sa PLA, kundi ang pagtiyak na ang mga ganitong pakikipag-ugnayan ay hindi mauuwi sa mga estratehikong bentahe o pakinabang sa militar para sa China.

Mga pagbisita sa daungan at pagsasanay

Bumaba ang bilang ng pagdaong ng mga barkong pandigma ng China mula nang maitatag ang base militar nito sa Djibouti. Naabot ng China ang pinakamataas na bilang ng pagdaong noong 2017, ngunit bumagsak ito nang husto noong 2020 dahil sa pandemya, at patuloy na nakakabawi hanggang 2024.

Ang mga ehersisyong militar, na pangunahing bilateral ngunit parami nang parami ang multilateral, ay sentro ng diplomatikong ugnayang panlabas ng China. Kabilang sa mga kilalang halimbawa ang paulit-ulit na SCO Peace Mission drill at ang Aman exercises ng Pakistan, na kadalasang nakatuon sa mga di-tradisyunal na isyung pangseguridad tulad ng pagtugon sa kalamidad.

Ang mas banayad na pagtutok na iyon ang nagpapalakas sa imahe ng China bilang isang responsableng pandaigdigang aktor.